DZIESIĘĆ LAT JUŻ MINĘŁO. POMYSŁ NA SZKOŁĘ

W tym roku mija dziesięć lat od wprowadzenia, w ramach reformy szkolnictwa, nauki w gimnazjach.

Do zaprezentowania naszej szkoły – pozornie jednej z wielu polskich szkół, a dla nas wyjątkowej - skłoniło nas, niedawno obchodzone, podwójne październikowe święto: Dzień Patrona oraz dziesięciolecie szkoły.

Gimnazjum w Czerwonaku przy ulicy Szkolnej 1 to niewątpliwie szkoła z pomysłem.

Już sama architektura zewnętrzna budynku przykuwa uwagę - gmach starannie wyremontowany, wieczorem przepięknie oświetlony, rzędy okien, przeszklone drzwi, płaskorzeźba papieża, pas zieleni, wokół asfaltowy teren, ławeczki, parking.

Istniejąca szkolna teraźniejszość była i jest możliwa dzięki przychylności, współpracy, dotacjom z Gminy Czerwonak.

Rada Gminy realizuje i zaspakaja potrzeby zmieniającej się rzeczywistości, dba, aby młodzież ucząca się w gminie Czerwonak sprostała standardom i wymogom współczesnej europejskiej edukacji.

Celem działalności gimnazjum jest jak najlepsze wykształcenie i wychowanie uczniów.

W programie wychowawczym szkoły i w życiu codziennym znajdują zastosowanie wartości: miłość- mądrość - odpowiedzialność. O rozwój intelektualny uczniów dba wysoko wyspecjalizowana kadra. Nauczyciele oprócz lekcji obligatoryjnych, prowadzą także szereg zajęć dodatkowych, mających na celu zarówno wyrównanie poziomu wiedzy uczniów (zajęcia wyrównawcze z poszczególnych przedmiotów), jak i poszerzenie wiedzy z podstawy programowej (zajęcia mistrzów). Lekcje rozpoczynają się o godzinie 8.00 i trwają najpóźniej do 15.15. O efektach swojej pracy uczniowie przekonują się, zdobywając punkty zgodnie ze Szkolnym Systemem Oceniania (maksymalna ilość do zdobycia to 100 punktów, za które uczeń

na świadectwie otrzymuje ocenę celującą), a także uczestnicząc w szkolnych i pozaszkolnych konkursach wiedzy przedmiotowej (np. Złota Żaba, Olimpus, konkurs sprawności językowej, czy olimpiady organizowane przez kuratorium). Uczniowie mogą ponadto rozwijać swoje zainteresowania na zajęciach i kółkach pozalekcyjnych. Gimnazjum oferuje zajęcia prowadzone w ramach zajęć redakcyjnych gazetki GUMiO (gazetka szkolna została ogłoszona najlepszą gazetką roku 2008 w ramach Ogólnopolskiego Konkursu Szkolnych Czasopism Pałuckie Pióro), koła teatralno-tanecznego Inni, koła młodych recytatorów, koła plastycznego, historycznego, informatycznego, szachowego, Szkolnego Koła Sportowego, Szkolnego Klubu Filmowego oraz Klubu Europejskiego. Chlubą szkoły jest prężnie działający zespół wokalny La Speranza, który uświetnia swymi występami wiele uroczystości szkolnych i gminnych.

Gimnazjaliści osiągają też spore sukcesy w konkursach przedmiotowych i turniejach sportowych. Wśród społeczności uczniowskiej mieliśmy laureata Wojewódzkiego Konkursu Geograficznego i laureatkę Wojewódzkiego Konkursu Biologicznego. Byli także finaliści wojewódzkich konkursów: geograficznego, języka niemieckiego, matematycznego, fizycznego, chemicznego, wiedzy religijnej.

W szkole prężnie działa Samorząd Uczniowski. Organizuje między innymi całoroczny konkurs: Bądźmy najlepsi (wyłania on klasę najlepiej wywiązująca się z powierzonych zadań), współuczestniczy w gminnym konkursie: Zagospodarowujemy zieleń wokół szkoły, czy udziela się w okazjonalnych akcjach typu: Jesienne sprzątanie, Góra Grosza, Pomagajmy zwierzętom, zbieramy makulaturę i zużyte baterie.

Na co dzień gimnazjaliści noszą zaprojektowane przez siebie w ramach zajęć projektowych jednolite stroje szkolne – mundurki. Jak sami przyznają, czują się w nich dobrze i elegancko.

Na terenie gimnazjum działa również Drużyna Harcerska „Czerwone Diabły”. Co roku, we wrześniu, z inicjatywy Rady Rodziców odbywa się Szkolny Rajd Familijny. Tradycyjnie, szlaki turystyczne rajdu wiodą przez pobliską, urokliwą Puszczę Zielonkę.

Gimnazjum jest niezwykle przyjazne uczniowi. Miła atmosfera, możliwość spożycia śniadania, wypicie herbaty z wychowawcą podczas klasowych „piętnastek”, posiadanie własnej, indywidualnej szafki, w której każdy uczeń przechowuje ubranie wierzchnie i obuwie na zmianę - to tylko niektóre przykłady przychylności i troski o ucznia oraz dbałości o dobre samopoczucie w szkole. Radą i pomocą służy także obecny codziennie szkolny pedagog, higienistka, czy „pomoc koleżeńska”, organizowana przez Samorząd Szkolny. Od 2006 roku wcielany jest w życie program profilaktyczno- wychowawczy Spójrz inaczej. W celu podniesienia bezpieczeństwa na początku 2004 roku w gimnazjum został założony monitoring, budynek jest zamykany i strzeżony w czasie trwania lekcji i zajęć pozalekcyjnych.

Gimnazjum w Czerwonaku w latach 2003 – 2006 przystąpiło do powołanego przez Wspólnotę Europejską programu Sokrates- Comenius. Miał on na celu nadanie edukacji wymiaru europejskiego, kształtowanie poczucia przynależności do społeczności europejskiej, także poprawę znajomości języków obcych, wymianę doświadczeń między szkołami europejskimi, poznanie kultury i obyczajów innych krajów Europy.

W 2006 r. szkoła realizowała projekt Szkoła Marzeń. Efektem tej pracy było między innymi, zorganizowanie i Gminnego Forum Oświatowego oraz powstanie Młodzieżowej Rady Gminy.

W latach 2006 – 2009 realizowano w szkole międzynarodowy projekt eTwinning.

W marcu 2009 r. szkoła rozpoczęła realizację projektu Szkoła ucząca się. Jest to projekt realizowany przez Centrum Edukacji Obywatelskiej i Polsko - Amerykańską Fundację Wolności.

Działalność międzynarodowa gimnazjum w Czerwonaku to w chwili obecnej regularna wymiana młodzieży z niemiecką szkołą w Buseck i niedawno nawiązana współpraca ze szkołą w Lyonie.

Z nowym rokiem szkolnym zmienia się oferta zajęć poza murami szkoły. Co roku, w czerwcu, uczniowie gimnazjum wyjeżdżają na Zieloną Szkołę. W pierwszym roku nauki wszyscy zwyczajowo udają się w góry (Zakopane), w drugim nad morze (Krynica Morska, Sztutowo), a w trzecim - ostatnim na Mazowsze (Warszawa). Zajęcia edukacyjne połączone są wtedy z czynnym wypoczynkiem - zwiedzaniem miejsc szczególnie atrakcyjnych i podziwianiem piękna ojczystego kraju.

Oferta zajęć w Gimnazjum im. Jana Pawła Ii w Czerwonaku staje się z roku na rok coraz bardziej interesująca, atrakcyjna, zaspokaja potrzeby i zainteresowania uczniów.

Niezwykle ważną kwestią, zdaje się być owocna współpraca dyrekcji i nauczycieli z rodzicami.

Warto nadmienić, że zaszczyt pełnienia funkcji wicedyrektora gimnazjum przypadł dotychczas pani Emilii Korzep i Małgorzacie Szcześniak. Pierwszym dyrektorem szkoły, powołanym decyzją Rady Gminy była pani Ewa Piotrowska. Obecnie funkcję dyrektora szkoły pełni pani Emilia Korzep.

Współczesny obraz szkoły to z pewnością efekt bardzo dobrego zarządzania szkołą i współpracy z gronem pedagogicznym, efekt wspaniałego uzupełniania się kadry dyrektorskiej.

Przy okazji tego podwójnego październikowego święta szkoły, sięgnijmy pamięcią wstecz

i powspominajmy. Oto jak pani dyrektor Ewa Piotrowska postrzega z perspektywy czasu powstanie

i rozwój gimnazjum w Czerwonaku:

Początkowo w obecnym budynku szkoły znajdowały się trzy klasy podstawówki, natomiast do Szkoły Podstawowej w Czerwonaku uczęszczali uczniowie klas IV- VIII. W 1999 roku w ramach reformy oświaty powstały gimnazja. Decyzją Rady Gminy utworzono w Czerwonaku gimnazjum i powołano mnie na stanowisko dyrektora. W tym momencie miałam za sobą dwudziestotrzyletni staż pracy nauczycielki języka polskiego. Dwadzieścia jeden lat pracowałam jako polonistka w szkole na Osiedlu Przyjaźni w Poznaniu i dwa lata w Szkole Podstawowej w Czerwonaku. Przyjmując nową, odpowiedzialną funkcję chciałam zrobić coś nowego. Udało mi się zebrać do pracy grupę ludzi – pasjonatów. Budując od podstaw gimnazjum, jego strukturę, miałam od początku możliwość doboru pracowników według własnego uznania. Najczęściej bywa tak, że dyrektor obejmując stanowisko zastaje już pewien skład grona nauczycielskiego, pracowników administracyjnych. Ja miałam tę dogodną sytuację, że od samego początku pracowników dobierałam sama, proponowałam niektórym nauczycielom przejście ze szkoły podstawowej do gimnazjum, tworzyłam kadrę nauczycielską od podstaw według własnej wizji i kryteriów. Pracę jako nauczyciele w gimnazjum rozpoczynali ze mną: Elżbieta Burek, Emilia Korzep, Krystyna Niedośpiał, Danuta Składan, Krystyna Piechocka, Jarosław Weber.

W miarę upływu czasu kadra nauczycielska zmieniała się, w szkole było zawsze dużo pracy. Kto ze mną pracował, wiedział, że czasami zadań do wykonania było więcej, niż można było udźwignąć, stawiałam nauczycielom wysokie wymagania.

Kiedyś budynek szkoły nie wyglądał tak jak dziś. Zniszczone tynki, wilgoć w piwnicy (woda sięgała trzydziestu cm), zniekształcone powierzchnie podłóg, ruchome klepki, obdrapane, zniszczone ściany, pomalowane brunatno - szarą olejnicą. Taki stan zastaliśmy, a należało przygotować budynek na początek roku szkolnego. W czasie wakacji rodzice przyszłych uczniów, nauczyciele, pilnie pomagali i remontowali szkołę. Walczyli z wilgocią w piwnicy, kładli jednobarwne kolorowe tapety w klasach, odmalowywali ściany korytarzy. 1 września 1999 roku budynek szkoły był gotowy na przyjęcie uczniów czterech klas pierwszych. Jednak wtedy nie było jeszcze na wyposażeniu szkoły pracowni komputerowej, sal do nauki języków obcych, czy sali gimnastycznej.

Na lekcje informatyki, języka niemieckiego i wychowania fizycznego nasi uczniowie na początku jeździli do szkoły do Kicina. Warto wspomnieć, że dziesięć lat temu nie było na trasie Czerwonak – Kicin podmiejskiej komunikacji, czy szkolnego busu. Jeździliśmy na te lekcje liniowym autobusem, który specjalnie dwa razy dziennie jechał ulicą Szkolną przez Czerwonak, dalej do Kicina i z powrotem.

Dzięki uprzejmości ówczesnego dyrektora szkoły w Kicinie, nasi uczniowie mieli możliwość nauki informatyki, języka niemieckiego, wychowania fizycznego. Lekcje tych przedmiotów odbywały się wymiennie z podziałem na grupy. Dopiero po roku, w szkole w Czerwonaku utworzono pracownię komputerową, na wyposażeniu której mieliśmy komputery Macintosh. Sala gimnastyczna w Czerwonaku została wybudowana i udostępniona po trzech latach, a więc pierwsi uczniowie w naszym gimnazjum nie korzystali w ogóle z tej hali. Dopiero w 2002 r. lekcje wychowania fizycznego, tak jak obecnie, odbywały się w Hali Sportowej w Czerwonaku.

- Czy pomysł na nową szkołę miała pani od początku, czy być może pomysły rodziły się w miarę upływu czasu?

W wakacje poprzedzające rok szkolny napisałam program rozwoju szkoły. Jednak nie był to typowy program - to były spisane marzenia dotyczące tej szkoły. Marzenia, które stały się zadaniami, od razu nastawione były na osiągnięcie celu. Nie był to zatem program stopniowej realizacji zadań, tylko program osiągnięć.

- Przypomnijmy zatem wspaniałe autorskie osiągnięcia, które stały się zarazem osiągniętymi zamierzeniami w gimnazjalnej rzeczywistości.

Myślę, że możemy wspomnieć o zorganizowaniu klas przysposabiających do pracy we współpracy z OHP, wprowadzeniu obowiązkowej nauki dwóch języków obcych: języka angielskiego i niemieckiego oraz umożliwienie ich nauczania w salach językowych z podziałem na grupy, celebrowanie uroczystości szkolnych w sali gimnastycznej, podczas których uroczyście wita się pierwszoklasistów, składa uczniowskie ślubowania, żegna trzecioklasistów, uroczyste oprawy artystyczne, logo szkoły, sztandar gimnazjum, scenariusze szkolnych imprez, teksty ślubowań, birety, specyficzne wyposażenie hali – scena i kotara, Bal Trzecioklasistów, organizowanie zajęć poza murami szkoły w ramach Zielonej Szkoły, zaprojektowanie i wprowadzenie w życie Dzienniczka Ucznia Gimnazjum w Czerwonaku, punktowy system oceniania, tablica bez kredy, prowadzenie kroniki szkoły na kartach tablic ściennych, przydzielenie każdemu uczniowi oddzielnej szafki w szatni, zmiana obuwia, obowiązek noszenia mundurków według uczniowskich projektów, wprowadzenie przerw śniadaniowych – tzw. ”piętnastek”, podczas których uczniowie mają możliwość wypicia herbaty, zjedzenia śniadania, integracji z klasą, z wychowawcą, omawiają bieżące sprawy wychowawczo – organizacyjne, pionierska wizyta nauczycieli z niemieckiej szkoły w Buseck, która zapoczątkowała międzynarodową wymianę młodzieży pomiędzy naszymi szkołami.

Pamiętam, czas krótko przed Wielkanocą. Wtedy właśnie grupa niemieckich nauczycieli była na wycieczce w Polsce. Z inicjatywy mojej znajomej Niemki przyjechali także do Poznania i złożyli wizytę w naszej szkole w Czerwonaku. Przygotowaliśmy się do tej wizyty, ustroiliśmy salę brzózkami i kolorowymi pisankami. Jak na polską gościnność przystało, nie zabrakło także babek drożdżowych. W takiej miłej, przedwielkanocnej atmosferze, nawiązałam współpracę z ówczesnym dyrektorem niemieckiej szkoły.

Bardzo się cieszę, że wszystkie działania, które zainicjowałam w szkole funkcjonują do dziś. Cieszy mnie także fakt, że systematyczne remonty, a szczególnie kapitalny remont w 2007 roku przyczynił się do obecnego, niezwykle pięknego, również zewnętrznego, wizerunku szkoły.

Spełniło się także moje jedno z wielu marzeń, a mianowicie w 2007 roku uzyskaliśmy pomieszczenia w budynku przylegającym do szkoły, które obecnie stanowią dydaktyczne wyposażenie gimnazjum.

- Który moment w czasie dyrektorskich kadencji uważa pani za najważniejszy?

Za najważniejszy moment uważam nadanie szkole imienia. W tym momencie uznałam, że zrobiłam już wszystko o czym marzyłam, co zaplanowałam. Pole działania pozostawiłam następnym, młodym dyrektorom.

i tak też się stało. Obecna pani dyrektor – Emilia Korzep z niezwykłym zaangażowaniem dba o dalszy rozwój szkoły. Jak sama mówi, uwielbia przekształcać rzeczywistość i podejmuje szereg nowatorskich działań. Po raz pierwszy w historii gimnazjum, uczniowie klas pierwszych mają możliwość nauki z jednoczesnym rozwijaniem swoich muzycznych umiejętności. Dla uczniów uzdolnionych muzycznie i artystycznie zaproponowano dodatkowe zajęcia artystyczne. Obejmują one ćwiczenia emisyjne (ćwiczenia mające na celu odpowiednie otwarcie aparatu głosowego), śpiew wielogłosowy (ćwiczenia mające na celu uaktywnienie harmonicznego słuchu muzycznego), ćwiczenia dykcyjne (praca nad aparatem mowy w celu uzyskania jak największej klarowności w kulturze mowy), zajęcia warsztatowe (gry i zabawy umysłowe wspomagające koncentrację, zapoznawanie z wybitnymi dziełami muzyki chóralnej i dyskusja na ich temat, zabawy ze zmianą głosu, odgrywanie ról.)

Uczniowie klasy o profilu artystycznym przynajmniej raz w semestrze uczestniczą w koncercie, przedstawieniu, wydarzeniu kulturalnym w Poznaniu lub na terenie powiatu poznańskiego. Każdy z uczniów tej klasy automatycznie włączony zostaje do wspaniale działającego na terenie naszej szkoły, zespołu wokalnego La Speranza. Wiąże się to z licznymi wyjazdami na koncerty i warsztaty wokalne. Uczniowie mają także nowatorską możliwość skorzystania ze Spotkań ze sztuką teatralną. Proponujemy raz w miesiącu zorganizowane wyjazdy do poznańskich teatrów na różnorodne spektakle.

Nowością dla klas trzecich jest możliwość wyboru zajęć edukacyjnych w ramach fakultetów. Pani dyrektor zorganizowała dla zainteresowanych trzy profile zajęć fakultatywnych: fakultet humanistyczny (j.polski, historia, filozofia), fakultet matematyczno - fizyczny (matematyka, fizyka, informatyka oraz fakultet ekologiczno - przyrodniczy (geografia, chemia, biologia). Zajęcia te mają na celu pomóc w rzetelnym przygotowaniu uczniów do dalszego etapu edukacyjnego.

W ramach zajęć „E”, trzecioklasiści będą przygotowywać się do egzaminów gimnazjalnych. Lekcje te mają na celu powtórzenie, utrwalenie wiedzy, doskonalenie umiejętności, niezbędnych przy roz- wiązywaniu testów gimnazjalnych.

Pani Emilia Korzep doskonale zna specyfikę szkoły, środowiska, pracuje w tej szkole od początku istnienia gimnazjum. W rozmowie przybliżyła nam własne upodobania, zamierzenia i wizję postrzegania szkoły.

- Jakie funkcje pani pełniła?

Od zawsze byłam nauczycielem biologii, a po ukończeniu studiów podyplomowych również chemii. Pełnione funkcje to wychowawca klasy, społeczny zastępca dyrektora szkoły, wicedyrektor, a od 1 września 2007 r. dyrektor naszego gimnazjum.

- Co pani lubi w tej pracy?

Uwielbiam przekształcać szkolną rzeczywistość – wprowadzać innowacje i eksperymenty pedagogiczne, wsłuchiwać się w potrzeby młodych ludzi i nieść im pomoc. Odczuwam ogromną radość, gdy świadoma sukcesu i pewna wymiernych korzyści mogę liczyć na akceptację i zaangażowanie całego środowiska szkolnego – nauczycieli, uczniów i rodziców. Wierzę, że nasza wspólna droga, którą mamy przed sobą, choć długa, kręta i niekiedy wyboista, będzie wspaniałą, twórczą przygodą dla naszych uczniów, a nam przyniesie wiele satysfakcji i radości.

- Co było dla pani najtrudniejsze, gdy została pani dyrektorem szkoły?

Z pewnością obawa, czy uda się mi utrzymać poziom szkoły, szkoły znanej w środowisku lokalnym. Czy udźwignę ciężar porównania z moją wspaniałą poprzedniczką, którą była pani dyrektor Ewa Piotrowska. Myślę, że po dwóch latach dyrektorowania te obawy nadal mi towarzyszą, ale jednocześnie mocno motywują.

- Czym dla Pani jest nasze gimnazjum?

Takim cudownym miejscem, które dostarcza mi wiele radości i satysfakcji. Mam ogromne szczęście, bo biorę udział w kształtowaniu serc i umysłów młodych ludzi. Bardzo mi zależy, aby wszyscy czuli się tutaj dobrze, aby młodzież, często stawiająca pytania: po co żyję?, kim jestem?, dokąd zmierzam?, czym jest świat?, otrzymała zawsze właściwe odpowiedzi na te pytania, aby pracownicy mogli realizować bezpiecznie i spokojnie swoje zadania.

- Jakie ma pani plany, marzenia związane z rozwojem gimnazjum?

W szkole najważniejszy jest uczeń, to dla niego ona istnieje, dlatego stawiając sobie cele, zawsze myślę przez pryzmat młodego człowieka. Marzy mi się więc szkoła, pozwalająca w każdym dziecku odkryć talent, w której każdy człowiek osiąga sukces, w której kultywuje się tradycje narodowe i szkolne, w której wychowuje się uczniów w duchu tolerancji, otwartości i szacunku do drugiego człowieka.

Pragnę stworzyć szkołę o wysokim poziomie nauczania i bezpieczeństwa, niepowtarzalnej atmosferze, rozwijającą aktywność i samorządność uczniów, współpracującą z rodzicami i lokalnymi organizacjami.

- Co chciałaby pani przekazać nauczycielom i uczniom?

Zachowania atmosfery szczególnej więzi pomiędzy wychowankami i nauczycielami, wzajemnej inspiracji do osiągania sukcesów, wytrwałości w dążeniu do celu. Mnie zaś proszę życzyć, by współpracownicy i wychowankowie mieli ciepłe wspomnienia, związane z pracą i nauką w kierowanej przeze mnie szkole.

Tego właśnie życzymy pani dyrektor, współpracownikom, uczniom, a całej społeczności Gimnazjum im. Jana Pawła Ii w Czerwonaku kolejnych, równie wspaniałych dyrektorów.

Małgorzata Szcześniak